Budowę obecnego kościoła rozpoczęła hrabina Magdalena Morska, ówczesna właścicielka dóbr zarzeckich, w 1840 roku, wg planów Ch. P. Aignera,1 autora nieco wcześniej wybudowanego romantycznego „pałacu z rotundą w narożu”, zlokalizowanego w bezpośrednim sąsiedztwie świątyni, od strony wschodniej.
Po śmierci znamienitej fundatorki budowa została przerwana, a kontynuację jej podjął w latach 70-tych XIX wieku Włodzimierz hrabia Dzieduszycki wg nowych projektów znanego architekta lwowskiego Juliana Zachariewicza, projektanta gmachu Politechniki we Lwowie. Do budowy kościoła przyczynili się również hrabiowie Drohojowscy z pobliskiego Cieszacina Wielkiego. Świątynia została poświęcona w 1880 roku, zaś w 1895 r. zięciowie hr. Dzieduszyckich – Zygmunt hr Szembek, Tadeusz hr Dzieduszycki, Witold książę Czartoryski i Tadeusz Cieński, ufundowali mozaikę umieszczoną w tympanonie portalu nad wejściem głównym, wykonaną w pracowni SoWattiego w Wenecji.