Pałac Dzieduszyckich w Zarzeczu powstał z inicjatywy Magdaleny z Dzieduszyckich Morskiej w latach 1817-1819. Projekt został wykonany częściowo przez Magdalenę (szkice) i rysownika Józefa Tabaczynskiego, jednak w głównej mierze przez architekta Chrystiana Piotra Ajgnera.
Pałac został wybudowany w styli „empire” , tj. w stylu cesarskim. Fundamenty postawiono w miesiącu sierpniu 1817 roku, zaś w lutym 1819 odbyło się już uroczyste śniadanie wydane przez hrabinę.

Charakterystyczną cechą pałacu jest umieszczona w południowym narożniku okrągła baszta w stylu rzymskim. Od strony wschodniej do murów pałacu przylega oranżeria.
Wyposażenie pałacu w większości zaprojektowała sama Magdalena Morska

W okresie swojej świetności pałac posiadał pięknie wykończone wnętrza. Charakteryzowała go bogata ornamentyka utrzymana w jasnej tonacji barw, marmurowe kominki, alabastrowe figury sprowadzone z Włoch, kolekcja rzeźb, figur i obrazów oraz meble wykonane przez miejscowych rzemieślników.
Dzięki hrabinie Zarzecze stanowiło wraz z Łańcutem i Przeworskiem ośrodek życia towarzyskiego i kulturalnego w regionie. We frontowej części pałacu Magdalena urządzała huczne bale, na które zjeżdżała się szlachecka młodzież z całej okolicy.

Park romantyczny w Zarzeczu jest jednym z najstarszych na terenie powiatu przeworskiego. Pięknie zaprojektowany i zagospodarowany przez Magdalenę z Dzieduszyckich Morską na początku XIX stulecia.
Hrabina sprowadziła egzotyczne kwiaty, krzewy, pnącza i drzewa, i urządziła park w stylu romantycznym.
Zagospodarowała starorzecze Mleczki, przekształcając je po części w stawy wraz ze sztuczną wyspą, podnosząc w ten sposób walory estetyczne zespołu pałacowego.

Zabytkowy kompleks o powierzchni 7,5 hektarów usytuowany jest na wzniesieniu, poniżej którego znajduje się starorzecze Mleczki z usypaną sztucznie wyspą.
Park przecinają liczne alejki umożliwiające dostęp do najpiękniejszych zakątków, jednak ich układ na przestrzeni niemal dwóch wieków został nieco zmieniony.
Park pełen jest starych dębów, najstarsze z nich mają ponad 500 lat. Obok oranżerii rośnie 250-letni tulipanowiec amerykański a przed wejściem do pałacu – najokazalszy w powiecie 200 letni platan klonolistny.

Zespół parkowy jest miejscem spotkań i niedzielnego wypoczynku mieszkańców, a także wielu imprez plenerowych  organizowanych przez Wójta Gminy we współpracy z Gminnym Domem Kultury.
Park ma wiele uroku, jednak jego przywrócenie do dawnej świetności wymaga obecnie dużych nakładów finansowych. Roślinność wymaga zabiegów pielęgnacyjnych i leczniczych, staw oczyszczenia i zagospodarowania.